عبدالرحیم جلالی - استادیار دانشکده عمران دانشگاه تبریز
علی زمانی - کارشناس ارشد سازه دانشگاه تبریز

در تحلیل لرزه ای بیشتر سازه ها نوعا از حرکات یکنواخت زمین میدان آزاد در سطح مشترک سازه و پی به عنوان حرکات ورودی لرزه ای استفاده می شود. اما اگر مقدار فاصله فضایی قابل توجه باشد، تغییرات مهمی در دامنه و فاز می تواند در امتداد سطح مشترک رخ دهد. این مطلب مطمئنا در مورد پل های چند دهانه طویل و سدهای بزرگ صدق می کند. در ارزیابی ایمنی لزره ای سدهای قوسی باید اثرات اندرکنشی سد- پی سنگی، سد-مخزن و تغییرات فضایی حرکات زمین در نظر گرفته شود. در محاسبه پاسخ لرزه ای سدهای قوسی با استفاده از روش زیر سازه ای، حرکات ورودی یکنواخت به عنوان بار زمین لرزه ای سیستم سد-پی سنگی- مخزن در نظر گرفته می شود. از این حالت در بنامه کامپیوتری EACD-3D-96 استفاده شده است. در این تحقیق امکان در نظر گرفتن حرکات ورودی غیریکنواخت در سطح مشترک بین سد- پی سنگی در برنامه کامپیوتری EACD-3D-96 و پاسخ سد پاکویما تحت اثر زمین لرزه Northridge که بوسیله شبکه شتاب سنج های CDMG ثبت شده است، مورد بررسی قرار می گیرد. شتاب نگاشت های حرکات قوی نصب شده بر روی سد پاکویما فرصت مناسبی را برای آزمودن رفتار واقعی سد تحت اثر زمین لرزه ای بزرگ با ورودی غیر یکنواخت مهیا کرده است. تحلیل سد پاکویما برای هر دو حالت ورودی یکنواخت و غیریکنواخت شکل گرفته است.

ورودی لرزه ای غیریکنواخت ، اندرکنش سد- پی سنگی ، اندرکنش سد- مخزن، تغییرات فضایی