جواد سلاجقه - استادیار مهندسی عمران، دانشگاه شهید باهنر کرمان، دانشکده فنی، بخش م
مصطفی مشایخی - دانشجوی دکتری مهندسی عمران دانشگاه شهید باهنر کرمان، دانشکده فنی، ب
محسن خطیبی نیا - دانشجوی دکتری مهندسی عمران دانشگاه شهید باهنر کرمان، دانشکده فنی، ب

در این مقاله جهت بهینه سازی وزن سازه های فضاکار تخت دولایه، سطح مقطع اعضا و ارتفاع شبکه به بعنوان متغیرهای طراحی انتخاب شده است . جهت کاهش طول کروموزوم و افزایش سرعت همگرایی، فضای طراحی موجود به نحوی کاهش یافته است که با یکبار جستجو در زیرفضای کاهش یافته، امکان یافتن جواب بهینه میسر می گردد . در طول فرایند بهینه سازی در هر زیرفضا، تنها در برخی از اعضا و گره ها، نیروی داخلی و جابجایی با استفاده از روش تقریب سازی دو نقطه ای ترکیبی محاسبه می گردد

سازه فضاکار، الگوریتم وراثتی، زیرفضا، روش تقریب سازی، تحلیل موضعی