محمد چرختاب بسیم - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی شریف، تهرا
همایون استکانچی - دانشیار، دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی شریف، تهران

طراحی بر اساس عملکرد در یافتن طرح بهینه برای سازه ها مستلزم آنالیزهای سنگین و مکرر دینامیکی میباشد. در این مقاله با استفاده از روش زمان دوام که به عنوان روشی نوین برای تعیین عملکرد سازه با حداقل تعداد آنالیز تاریخچه زمانی ارائه شده است، عملکرد سازه مورد ارزیابی قرارگرفته و از آن برای یافتن چینش بهینه ی میراگرهای ویسکوز در قاب فولادی ضعیف با هدف رسیدن به عملکرد مطلوب استفاده شده است. قابهای مورد بررسی به صورت غیرخطی مدل شده، بهینه سازی با استفاده از الگوریتم ژنتیک انجام یافته و آیین نامه ASCE41 معیار طراحی عملکرد ی بوده است.

زمان دوام ، میراگر ویسکوز ، طراحی عملکردی ، الگوریتم ژنتیک