حسن جوانشیر - استادیار دانشکده فنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
میرپویا ناصری علوی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و برنامه ریزی حمل ونقل، دانشگاه علوم و
حسین مبشری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و برنامه ریزی حمل ونقل، دانشگاه علوم و

مدلسازی مبتنی بر عامل، یک رویکرد براساس این ایده است که سیستم از عوامل انفرادی نامتمرکز تشکیل شده و هر عامل بر روی عوامل دیگرمطابق دانش بومی متقابلاً اثر می گذارد. انواع ویژه ای از عوامل مصنوعی در قیاس با حشرات اجتماعی خلق شده اند. حشرات اجتماعی ( زنبورهای عسل، زنبورهای بدون عسل، مورچه ها و موریانه ها ) که برای میلیونها سال بر روی زمین زندگی کرده اند. رفتار آنها مقدمتاً با، خود پیروی، کارکرد توزیعی و توانایی خود سازماندهی مشخص شده است. کلونی حشرات اجتماعی، به ما می آموزد که آن موجودات ساده می توانند سیستم هایی را تشکیل دهند که قادر به انجام کارها با پیچیدگی زیاد، به وسیله اثرات متقابل دینامیکی بر روی یکدیگر می باشند. هوش جمعی یک شاخه از هوش مصنوعی بر اساس مطالعه رفتار انفرادی در سیستم های نامتمرکز گوناگون می باشد. این مقاله، طبقه بندی و تحلیل نتایج حاصله از استفاده هوش جمعیSI برای مدل های پیچیده ترافیک و فرایندهای حمل و نقل ارائه می کند. هدف اصلی این مقاله، آگاه کردن خواننده ها از اصول اساسی هوش جمعی و همچنین توان کاربردهای هوش جمعی در ترافیک و حمل و نقل می باشد

هوش جمعی – مدلسازی حمل و نقل – الگوریتم فرا ابتکاری