سیامک ملک پوراسطلکی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- محیط زیست،دانشکده مهندسی عمران
رضا کراچیان - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران

در مسأله مدیریت کیفی رودخانهها، معمولاً تصمیم گیرندگان و تأثیر پذیرندگان متعددی با مطلوبیت های متفاوت وجود دارند. یکی از مسائل مهم در بحث مدیریت کیفیت آب رودخانه ها، تدوین سیاست هایی است که ذینفعان در آن مورد توافق پایداری داشته باشند. یکی از راه های موجود در این زمینه، مد لسازی فرایند چانه زنی بین تخلیه کنندگان بار آلودگی و سازمان حفاظت محیط زیست، برای استفاده مناسب از ظرفیت پذیرش بار آلودگی رودخانه است. بازی های تکاملی می توانند یک فرایند طبیعی چان هزنی را مدل سازی کنند و استراتژ یهای تکاملی پایدار را ب هدست دهند. در این مقاله، با استفاده از تئوری باز یهای تکاملی، مدلی برای مدیریت کیفیت آب سیستم های رودخانه ای پیشنهاد شده است. مدل پیشنهادی، با در نظر گرفتن میزان خودپالایی رودخانه و چگونگی پخش و انتقال آلایند هها، به کمک یک روش بهین هسازی، سیاست های تصفیه پایدار تخلیه کنندگان بار آلودگی را ارائه م یدهد. در این مقاله، توابع جریمه دو متغیره برای تخطی از استاندارد های کیفیت آب پیشنهاد شده اند که امکان در نظر گرفتن همزمان تخطی غلظت اکسیژن محلولDO) و غلظت اکسیژن مورد نیاز بیولوژیکیBOD) را فراهم می آورند. همچنین، برای ارضای قید استاندارد کیفیت آب رودخانه، پارامتر جدیدی به نام ضریب افزایشی برای توابع جریمه معرفی شده است. کارایی مدل و تابع جریمه پیشنهادی با استفاده از اطلاعات یک سیستم رودخانه ای با سه تخلیه کننده بار آلودگی، ارزیابی شده است. نتایج این تحقیق، نشا ندهنده کارایی مناسب مدل پیشنهادی در مدیریت کیفی رودخانه ها است

مدیریتکیفی رودخانه ها، تئوری بازی های تکاملی، استراتژی های تکاملی پایدار، توابع جریمه تخطی از استاندارد