علی عمرانی پور - دانشجوی دکتری معماری دانشگاه علم وصنعت ایران

یکی از عوامل مهم و موثردر برنامه ریزی و انجام اقدامات حفاظتی در خصوص ابنیه تاریخی ، زمین لرزه است . درکشور ما بسیاری از بناهای ارزشمند تاریخی در معرض فرسایش توسط عوامل طبیعی و به خصوص زلزله می باشند و تاکنون نیز با وجود اقدامات مرمتی صورت گرفته ، آسیب های جبران ناپذیری از این موضع بر میراث فرهنگی وارد شده است. این نوشتار با طرح تئوریک مبحث زلزله در ارتباط با ابنیه تاریخی میراث فرهنگی ، در ابتدا به شناخت طبیعت این پدیده و ابعاد و وجوه آن می پردازد؛ آنگاه آسیب پذیری بناهای تاریخی از نگاهی ساختاری بررسی شده و اصول لازم جهت تهیه طرح های ایمنی و استحکام بخشی بناهای تاریخی در مقابل زلزله ارائه می گردند . در خاتمه به ارائه پیشنهاداتی در خصوص تقلیل آثار زمین لرزه درمحوطه های میراث فرهنگی می پردازد.

زلزله- بناهای تاریخی- آسیب پذیری - استحکام بخشی