علیرضا مردوخ پور - دکترای ساختمانهای تو
حسین جاماسبی - کارشناس ارشد سازه، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان

با افزایش تقاضای مصرف آب در بخشهای تولید انرژی، آبیاری و کشاورزی و مصارف بهداشتی و شهری، سازه های انتقال آب باید بتوانند با برآورده ساختن حداقل هزینه های ساخت ونگهداری، با حداکثر بازدهی آب را به محل مصرف انتقال دهند. بازدهی آب انتقال یافته بر پایه مقدار آب انتقال یافته به محل مصرف، نسبت به مقدار آب ورودی به پشت سد، سنجیده می شود، لذا مصالح غیرقابل نفوذی که ضریب زبری هیدرولیکی کم وشکل پذیری مناسب در شیبها و مقاطع مختلف را داشته باشند و بتوانند بازدهی انتقال آب را افزایش دهند، مورد توجه محققان قرار گرفته است. از جمله مصالح نوین می توان به ژئوممبرین ها اشاره نمود که می توانند در کانالهای خاکی و بتنی به کار گرفته شوند تا نقایص این کانالها را تا حد ممکن بر طرف نمایند و بر بازدهی انتقال آب افزوده شود. استفاده از روشهای نوین پوشش کانال، مانند روش کارپی و مزایای آن در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرد تا نقش عناصر پلیمری در سازه های هیدرولیکی مورد توجه قرار گیرد.

ژئوممبرین، کانالهای انتقال آب، پوشش کانالها، روش کارپی