مریم سراجیان اردستانی - دانشجوی دکترای آموزش شیمی
ندا درویش - دانشجوی دکتری کامپیوتر
فاطمه سراجیان اردستانی - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی
سراج الدین علیم اف - استاد و رئیس دانشکده شیمی دانشگاه پداکوژی تاجیکستان

پیدایش بحث شیمی سبز برخی اصول علمی، رویکردها و روش ها را به دنبال داشته و از منافع آن سلامت انسان و محیط زیست است. شیمی سبز یک سازگاری پویای علمی، اقتصادی و اجتماعی است. مصرف روزافزون سوخت های فسیلی و کمبود این منابع از یک سو و جدی شدن مشکلات نای از افزایش آلاینده های زیست محیطی از سوی دیگر موجب گردیده است تا سیاست گذاران و برنامه ریزان بخش انرژی با بسیج نمودن نیروهای متخصص خود، زمینه های مطالعات ساختاری در تغییر حامل های انرژی را در رئوس برنامه های کاری خود قرار دهند. هیدروژن در مقایسه با سوخت های دیگر می تواند با راندمانی بالا به دلیل ارزش حرارتی بالاتر، در صورت ترکیب با اکسیژن بدون تشکیل آلاینده های رایج به سایر اشاکل انرژی تبدیل شود. از این رو تمامی صاحبان صنایع از جمله صنایع خودروسازی، تحقیقات گسترده ای در زمینه ی استفاده از این حامل انرژی را آغاز نموده اند و استفاده از هیدروژن همراه با پیل های سوختی چشم انداز بسیار روشنی را در آینده ترسیم می کند. هیدروژن به عنوان بهترین گزینه و اقتصادی ترین سوخت در دراز مدت به منظور استفاده در خودروهای پیل سوختی از پتانسیل بالایی برخوردار است. لزوم همسویی کشور ایران با توسعه ی روز افزون جهانی در کاربرد فناوری پیل سوختی است. پیل های سوختی در آینده ی نزدیک در حد تجاری با موتورهای احتراق داخلی رقابت خواهند کرد، بنابراین تولید ه یدروژن و ذخیره سازی انرژی خورشیدی با استفاده از تجزیه ی فتوکاتالیستی آب در پیل های سوختی می تواند یکی از راه های مناسب برای حل برخی از مشکلات باشد که به بررسی آن پرداخته ایم. امروزه بسیاری از دانش آموزان به حفظ و بقای محیط زیست علاقه نشان داده و می خ واهند بدانند که فعالیت های انسانی و صنایع شیمیایی چگونه بر سلامت سیاره ی ما اثر می گذارند، از این رو درس شیمی و آموزش درست آن فرصت مناسبی برای شروع و گسترش بحث پیرامون شیمی و محیط زیست و سلامت انسان را ممکن می سازد.

محیط زیست، شیمی سبز، پیل های سوختی، سوخت هیدروژنی، انرژی خورشیدی، فتوشیمیایی