ادریس بذرافشان - استادیار عضو هیات علمی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
امیرحسین محوی - دانشیار عضو هیات علمی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران
فردوس کردمصطفی پور - استادیار عضو هیات علمی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
عطاءاله رخش خورشید - مربی عضو هیات علمی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی زاهدان

هدف این مطالعه ارزیابی راندمان حذف روی از فاضلابهای صنعتی از طریق فرآیند الکتروکواگولاسیون بود . این بررسییک مطالعه تجربی در مقیاس آزمایشگاهی است که در شکل پایلوتی به انجام رسید .یک مخزن شیشه ای به حجم 1/57 لیتر و حاوی چهار الکترود صفحه ای آلومینیومی جهت انجام مطالعه مورد استفاده قرار گرفت . الکترودها به روش دو قطبی بهیک منبع تغذیه (جهت تبدیل جریان برق متناوب به مستقیم ) متصل شدند . در ابتدا مخزن با فاضلاب سنتتیک حاوی فلز سنگین روی در غلظت های اولیه 5، 50 و 500 میلی گرم در لیتر پر شده و سپس عملیات واکنش آغاز می شد . درصدحذف روی در مقادیر pH برابر 3، 7 ، و 60 دقیقه تعیین مقدار ش د . نتایج نشان داد که راندمان حذف روی درشرایط استفاده از الکترودهای آلومینیومی در هر سه pH تقریبایکسان بوده و حداکثر راندمان حذف در شرایط pH برابر 7 ، زمان تماس 60 دقیقه و اختلاف پتانسیل 40 ولت معادل 99/0% < حاصل گردیده است . از طرفی با افزایش ولتاژ راندمان حذف نیز افزایش مییابد اما در عین حال این امرافزایش مصرف الکترود و انرژی را نیز به دنبال داشت . با اعمال بالاترین ولتاژ ( 40 ولت ) سریع ترین نتایج تصفیه حاصل شد و تصفیه بهینه فقط در طی 15 دقیقه انجام گردید. نتایج حاصل راندمان بالای حذف حتی در غلظت های بالا را نشان داد و اینکه حداکثر راندمان در محیط خنثی و قلیایی حاصل گردید . از طرفی نتایج حاصله نشان داد که با افزایش غلظت آلاینده، زمان مورد نیاز برای دستیابی به راندمان حذف مناسب نیز بایستی افزایشیابد . در مجموع مشخص شد فرآیند انعقاد الکتریکی می تواند به عنوان روشی مناسب جهت تصفیه پسابهای حاوی آلاینده هایی نظیر فلز سنگین روی مورد استفاده قرار گیرد و با توجه به راندمان بالای حذف امکان تخلیه مطمئن پساب در محیط وجود دارد.

الکتروکواگولاسیون، فلز سنگین، روی، محیط آبی