فرهنگ بهرنگی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازههای هیدرولیکی دانشگاه تهران
محمدعلی بنی هاشمی - عضو هیئت علمی دانشکده فنی دانشگاه تهران
محمدرضا رحمانیان - کارشناس شرکت مهاب قدس و دانشجوی دکتری سازههای هیدرولیکی دانشگاه تهران

پدیده رسوبگذاری در مخازن سدها مهمترین عامل تهدید کننده سرمایه گذاری عظیم در پروژه های آبی می باشد که ضمن کاهش حجم مفید مخزن، آثار قابل توجهی در مدیریت منابع آب دارد . محققین از روشهای مختلفی برای براورد میزان رسوبگذاری در سدها استفاده کردند که از آن جمله می توان به روش های تجربی و نیمه تجربی، مدلسازی عددی، استفاده از نرم افزارها و برنامه های کامپیوتری و غیره اشاره کرد . بعضی از محققان در مطالعات خود فرمولهای تجربی پیشنهاد کرده اند . اغلب این فرمول ها از یک یا چند پ ارامتر هیدرول یکی برای تعیین می زان رسوب گذاری استفاده شده است و به شرایط جوی و منطقه ای و پوشش گیاهی و طول دوره سیلاب ها کمتر توجه کرده اند .Orltدر سال 1930 اولین رابطه برای مقدار حجم رسوبگذاری در مخزن پس از t سال را با استفاده از بار سالیانه رسوب ارائه داد . فرمول های تجربی دیگر برای بدست آوردن حجم رسوب گذاری پس از t سال بر حسب مقدار متوسط دبی سالانه، رسوبات 50 ساله، ضریب تله اندازی و . . . ارائه شده است که مورد بحث قرار می گیرد . در این نوشتار سد لتیان به عنوان یکی از سدهای اصلی تامین آب شرب تهران، مورد بررسی قرار گرفته است وفرمولهای رایج دنیا با آنچه در واقعیت در این سد بوقوع پیوسته است مقایسه میشود . این مطالعه بر اساس نتایج هیدروگرافی و حجم رسوب گذاری مخزن و با بهره گیری از آمار هیدرولوژی حوضهקֱ سد لتیان، انجام گرفته است

رسوبگذاری مخازن - عمر مفید - سد لتیان