جعفر رضایی - عضو هیات علمی دانشکده مدیریت دانشگاه ولی عصر رفسنجان

این مقاله سناریویی از زنجیره تامین را با چندین کالا وچندین تامین کننده مورد ملاحظه قرا می دهد که درآن ظرفیت تامین کنندگان محدود می باشد. فرض میکنیم اقلام دریافت شده از تامین کنندگان از کیفیت کامل برخوردار نیستند، این اقلام غیر قابل مصرف نبوده ومی توان از آنها در موقعیت موجودی دیگری استفاده نمود. بدین ترتیب که قبل از اتمام دوره، آنها را در یک محموله واحد با قیمت پایینتری از قیمت خرید به فروش می رسانیم. تقاضا در طول افق برنامه ریزی معلوم فرض می شود و هدف، یافتن استراتژی بهینه تامین می باشد. همچنین با توجه به اینکه هر یک از محصولات را می توان از هر زیرمجموعه ای از تامین کنندگان تهیه نمود، هدف تصمیم گیرنده این است که مشخص کند از هر قلم به چه میزان؟ در چه دوره هایی؟ و به چه تامین کنندگانی؟ سفارش داده شود. پس از مدل سازی سناریوی مذکور در قالب یک مدل برنامه ریزی عدد صحیح مختلط، به حل سناریوئی با سه محصول و سه تامین کننده در یک افق برنامه ریزی چهار دوره ای پرداخته می شود. نتایج حاصل نشان می دهد که تصمیم گیرنده، در هر دوره با توجه به ویژگی های مساله، می تواند بهترین زیر مجموعه از تامین کنندگان را انتخاب نموده و بهترین مقادیر از هر محصول را به آنها سفارش دهد به نحوی که سود کل افق برنامه ریزی را حد اکثر سازد. در پایان نتایج و پیشنهادات ارائه می گردد.

زنجیره تامین، کنترل موجودی، انتخاب تامین کننده، مدل سازی