بهرام بختیاری - هیئت علمی گروه مدیریت منابع آب، جهاد دانشگاهی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان

اجرای طرحهای تاسیسات آبی نیاز به مطالعات و تجزیه و تحلیل داده های آب و هواشناسی دارد و ریزشهای جوی بصورت برف و باران از عمده ترین منابع تغذیه آبهای سطحی و زیرزمینی کشور هستند. از این رو در طرح تاسیسات آبی مانند پلها، آبروها، شبکه های زهکشی شهری و یا سرریزهای اضطراری سدها لازم است تا دبی اوج سیلاب پیش بینی گردد. دراین مورد بارانی که برای تجزیه و تحلیل و محاسبه دبی طرح بکار می رود براساس بزرگترین بارندگی محتمل استوار است بنا به تعریف حداکثر بارش محتمل یا پی ام پی (Probable Maximum Precipitation) (PMP) بیشترین مقدار بارندگی است که در بازه زمانی معین و در یک محل مشخص امکان رخداد آن وجود دارد . در نتیجه این مقدار با تغییرات دراز مدت و حصول آمار جدید تغییر می یابد. روشهای مختلفی برای برآورد پی ام پی (PMP) مطرح گردیده است. دراین بررسی تکیه اساسی بر روشی قرار دارد که توسط سازمان هواشناسی جهانی توصیه گردیده است. دراین مطالعه پس از برآورد پی ام پی اجمالا اهداف زیر بررسی می شود: 1. بررسی در صدهای مشاهده شده پی ام پی در ایستگاههای مورد مطالعه، 2. بررسی تاثیر طول دوره آماری بر پی ام پی 24 ساعته، 3. تخمین پی ام پی 12K ساعته با استفاده از زمان مرگبار

بارندگی، حداکثر بارش محتمل، PMP، حداکثر رگبار محتمل