جعفر یدی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، گروه دامپزشکی، ساوه، ایران
محمد رضا نائینی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، گروه علوم دامی، ساوه، ایران
سعید خلج زاده - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، گروه علوم دامی، ساوه، ایران

به منظور بررسی تغییرات پروژسترون و استروژن پس از اتمام همزمانی به سه روش همزمان سازی فحلی Sponge+PMSG و ( CIDR+PMSG و دوبار تزریق PGF2α) در گوسفند نژاد کلکوهی، تعداد 60 راس گوسفند در 3گروه تیمار 20 راسی از مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد ساوه مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر 3گروه تیمار به تعداد یکسان از هر شکم زایش قرار گرفت. در گروه اول: اسفنج داخل واژنی به مدت 14 روز ه بهمراه تزریق 400 واحد بین المللی PMSG در روز آخر. در گروه دوم: سیدر داخل واژنی به مدت 12 روز و تزریق 400 واحد بین المللی PMSG در روز آخر . در گروه سوم: دو تزریق 2.5 میلی لیتری پروستاگلندین به فاصله 11 روز. از هر گروه تیمار 4دوره خونگیری انجام پذیرفت. خونگ ر یی در هر سه گروه به ترتیب، خونگیری اول(پایان همزمانی،قبل از قوچ اندازی )، خونگیری دوم(بعد از قوچ اندازی )، خونگیری سوم(حین دوره) و خون گیری چهارم(پایان دوره) میباشد. نمونه خونهای گرفته شده بعد از جدا کردن سرم و منجمد کردن، در آزمایشگاه توسط کیت مخصوص مو رد آزمایش قرار گرفتند . در بررسی های انجام شده در مقایسه میانگین های پروژسترونی هرسه گروه در هر 4زمان خونگیری نسبت به یکدیگر، مشخص شد که میانگین پروژسترون در پایان همزمانی و قبل از قوچ اندازی و نیز بعد از قوچ اندازی دارای اختلاف معنی داری بین گروهها میباشد (0/05>p) . همچنین در مقایسه میانگین های استروژنی هرسه گروه در هر 4زمان خونگیری نسبت به یکدیگر اختلاف معنی داری مشاهده نشد.

استروژن، پروژسترون، همزمانی، میش