آق اغول طاقان - دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه دام، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشا
بهروز دستار - عضو هیات علمی دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گ
محمود شمس شرق - عضو هیات علمی دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گ
سید رضا هاشمی - دکتری فیزیولوژی طیور دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع

هدف این تحقیق بررسی اثر جنس، کاهش سطح پروتئین و افزودن سیاه دانه به جیره به منظور بهبود ماندگاری و کیفیت گوشت ران بود. 336 قطعه جوجه گوشتی نر و ماده سویه راس 308 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل 3×2×2 با دو جنس (نر و ماده)، دو سطح پروتئین (مقدار توصیه شده توسط NRC و 90 درصد آن) و 3 سطح سیاه دانه (صفر، 1 و 2 درصد) با 4 تکرار مورد بررسی قرار گرفتند . پس از کشتار جوجه ها در 42 روزگی، نمونه های ران چرخ شده و از نظر اکسیداسیون (TBA) ، درصد چربی، ظرفیت نگهداری آب و رطوبت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد میانگین میزان TBA در جنس ماده بطور معنی داری بالا تر از جنس نر بود (0/05>p) . کاهش سطح پروتئین جیره و افزودن 2 درصد سیاه دانه باعث کاهش معنی دار وقوع اکسیداسیون در گوشت ران شد (0/05>p). درصد چربی گوشت ران در جنس نر بطور معنی داری بیشتر بود (0/05>p). با کاهش سطح پروتئین جیره و افزودن سیاه دانه به جیره تفاوت معنی داری در ظرفیت نگهداری آب گوشت ران مشاهده نشد (0/05>p). تفاوت معنی داری از لحاظ محتوای رطوبت گوشت ران بین تیمارها مشاهده نشد (0/05>p).

اکسیداسیون گوشت، جنس، سیاه دانه، ظرفیت نگهداری آب