کاوه محمد سیروس - دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

شایستگی محوری به صورت مجموعه دانسیته های سازمان برای هماهنگی بین مهارت های تولیدی مختلف و یکپارچه سازی شاخه های چندگانه تکنولوژی تعریف می گردد. شایستگی های محوری منجر به تولید محصولات جدید و ایجاد بازارهای جدید وبهبود عملکرد سازمان می گردد. به عبارت دیگر شایستگی محوری زمانی معنی دار است که دستیا به بازارهای جدید را فرام آورده، نیازهای خاص مشتریان را جوابگو باشد و تقلید از آن را دشوار نماید. در این مقاله ، برای مشخص کردن شایستگی های محوری سازمان ها، مدلی 8 مرحله ای ارائه شده است. در این مدل، ابتدا منابع سازمان مشخص و شناسایی شده، سپس تعیین می گردد که کدام یک از منابع ذکر شده می تواند برای سازمان یک توانایی به شمار آید. س با توجه به معیارها و ویژگی های شایستگی ها، تجمیعی از قابلیت ها که شرایط و ویژگی های شایستگی را دارد شناسایی شده و در نهایت با توجه به معیارها و مشخصه های شایستگی های محوری، این شایستگی ها استخراج می شوند.