سمیه ذبیح الله زاده سماکوش - دانشکده شیمی دانشگاه مازندران
عباس اسلامی - دانشکده شیمی دانشگاه مازندران

پورفیرین نامتقارن محلول در آب 5- (دودسیل پیریدینیوم -4- ایل)- 10، 15، 20- تریس (متیل پیریدینیوم -4- ایل) پورفیرین (MDTM) در آزمایشگاه تحقیقاتی معدنی سنتز شد و با تغییر قدرت یونی، دیمر شدن آن به وسیله طیف سنج ماوراء بنفش- مرئی، فلوراسانس و RLS به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفت. مطالعه خود انبوهش پورفرینها به دلیل رقابت این فرآیند با فرآیند پیوند شدن پورفیرینها به ساختارهای بیولوژیک (نظیر پروتئین ها و DNA) حائز اهمیت است. انبوهش (MDTM) در حضور نمک های معدنی و در غلظتهای بالا مشاهده شد. مطالعات قبلی شنان دهنده نقش ویژه ماهیت گروه های جانبی اتصال یافته به پیریدیل بر خواص پورفیرین می باشد. نکته قابل توجه این است که پورفیرینهای محلول در آب وقتی اهمیت پزشکی می یابند همزمان دارای دو ویزگی باشند. 1) در حلالهای فیزیولوژکی حل شوند 2) به خوبی جذب سلول شوند. به نظر می رسد این دو ویژگی با هم در تضاد باشند. سنتز پورفیرینهای نامتقارن محلول در آب راهی است برای جمع نمودن این دو ویژگی در یک ترکیب.