امیر شکاری - گروه مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران واحد بهشهر و موسسه پژوهش د
ایرج محمدفام - عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان و موسسه پژوهش در مدیریت و برنا
نوا سیمایی - کارشناس مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران واحد بهشهر

با توجه به رقابت سازمانها در دهکده جهانی مزیت رقابتی به سازمانهایی تعلق می گیرد که در آنها با تمرکز بر ارزش آفرینی ضمن حفظ کارکرد و قابلیت ایمنی، فرآیند انجام کار در حداقل هزینه حاصل گردد و مهندسی ارزش روشی برای نیل به این امر می باشد. مهندسی ارزش روش سیستماتیک با تکنیکهای مشخص است که کارکرد محصول یا سرویس را شناسایی می کند و برای آن کارکرد- به نحوی که کارکرد مزبور در کمترین هزینه با حفظ قابلیت اطمینان و کیفیت مورد نظر انجام پذیرد- ارزش مالی ایجاد می کند. مهندسی ارزش یکی از تکنیکهای حفظ کیفیت و کاهش هزینه می باشد. پایه و اساس مهندسی ارزش خلاقیت است. از دیگر ویژگی های آن که باعث متمایز شدن مهندسی ارزش از سایر تکنیکها می شود هدف محور بودن آن است و این خود باعث می شود که با استفاده از طوفان ذهنی بهترین روش انتخاب شود. در انتقال تکنولوژی از یک کشور توسعه یافته به یک کشور در حال توسعه، همواره سعی بر این است که سه فاکتور ایمنی، بهداشت و شرایط کار رعایت شود. یکی از اولین مراحل انتقال تکنولوژی طراحی کارخانه، تجهیزات و ماشین آلات می باشد. امروزه یکی از مهمترین حیطه های کاربردی مهندسی ارزش بحث انتقال تکنولوژی می باشد. تکنیک مهندسی ارزش قادر است با اتکا به توانمندیهای خود ضمن تعریف الزامات ایمنی، بهداشت و محیط زیست تکنولوژیهای وارداتی، در نهایت به صیانت ازسرمایه ملی بیانجامد. در این مقاله سعی بر آن است که نقش مهندسی ارزش در مرحله ی پروسه خرید تجهیزات و ماشین آلات در هنگام انتقال تکنولوژی با در نظر گرفتن ایمنی و شرایط کار بررسی شود.

انتقال تکنولوﮋی ، ایمنی ، بنادر ، تجهیزات ، مهندسی ارزش