الهام قندی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
کریم عابدی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی سهند- تبریز

سیستم های کش بستی زیرمجموعه ای از سازههای فضاکار مشبک می باشند. یک حالت کش بستی، یک سیستم پایدار خودمتعادلی است که شامل مجموعه ناپیوسته ای از عناصر فشاری، داخل محیط پیوسته ای از عناصر کششی می باشد. سختی این سازهها در نتیجه اعمال خودتنیدگی حاصل می شود. گرچه مطالعات زیادی بر روی رفتار غیرخطی سازههای کش بستی انجام شده است، اما تحقیقات خیلی اندکی برای مشخص کردن رفتار ناپایداری این سازهها وجود دارد. در این مقاله رفتار ناپایداری شبکه دولایه کش بستی انعطاف پذیر هندسی متشکل از مدولهای مثلثی که دارای بافتار ناپیوسته اعضای فشاری می باشد، با انجام تحلیل های خرابی با استفاده از روش عناصر محدود، مورد بررسی قرار می گیرد. با انجام صحت سنجی مدلسازی عناصر محدود مربوط به سازههای کش بستی، چندین تحلیل خرابی برای مشخص کردن رفتار ناپایداری این سازهها انجام شده است. در نتیجه چندین مکانیزم خرابی مربوط به این سازهها مشخص شده است. در این مقاله اثرات ضریب لاغری اعضای فشاری، اثر تراز خودتنیدگی، اثرات تکیه گاهی و همچنین اثرات پاسخ پس کمانشی اعضای فشاری به تنهایی در رفتار پس بحرانی این سازهها بررسی شده است. بر اساس تحلیل های انجام شده برخی نتایج مهم در ارتباط با رفتار ناپایداری سازههای کش بستی بیان شده است.

سازههای فضاکار، سیستم های کش بستی، رفتار ناپایداری، تراز پیش تنیدگی، مکانیزمهای بی نهایت کوچک، پاسخ پس کمانشی