حسن زیاری - استاد، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
کامران رحیم اف - استادیار، دانشگاه پیام نور مرکز تهران شمال، تهران
سجاد رضائی - گروه عمران، دانشگاه پیام نور مرکز تهران شمال، تهران
محمدوریا خورده بینان - گروه عمران، دانشگاه پیام نور مرکز تهران شمال، تهران

هر رویدادی که در جهان رخ می دهد مانند حوادث ترافیکی، از یک سری علت ها و معلول هایی ییروی می کند . هرگاه شناسایی علت از روی معلول مشکل باند و یا شناسایی علمی علت ها، مورد توجه قرار گیرد، روش های اییدمیولوژیک می تواند در رسیدن به این هدف مناسب باند. یکی از روش های مهم و مؤثر در نناسایی علمی علت های حوادث ترافیکی، روش مورد-شاهد است. با استعانت از روش مورد-شاهد می توان متوجه تفاوت بارز آمار حوادث و سوانح ترافیکی جامعه در قیاس با سایر جوامع ند که حاکی از قابل ییشگیری بودن بروز چنین حوادثی است. با استفاد از این روش می توان تعیین کرد که آیا بین تصادف و عامل احتمالی ارتباط آماری وجود دارد یا نه؟ و اگر رابطه ای وجود دارد توان آن تا چه اندازه است؟ در این مقاله به موارد استفاده مطالعه مورد-شاهد در رونن نمودن عوامل و یا روابط علیتی ایجاد حوادث ترافیکی، یرداخته خواهد شد . این یژوهش از آن جهت که برای اولین بار به بیان کاربرد روش مورد-شاهد در ارزیابی یارامترهای مؤثر بر حوادث ترافیکی می یردازد، از نوآوری برخوردار است.

روش های اپیدمیولوژیک، مطالعه مورد-شاهد، نسبت شانس، خطر نسبی