کاوه عاکف - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات کردستان،کردستان، ایران
قادر بایزیدی - استادیاردانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات کردستان، گروه معماری،کردستان، ایران.

زمینه گرایی یکی از دیدگاه های رایج در شهرسازی است که زمینه را به مثابه رویداد تاریخی می پندارد. معماری زمینه گرا نه تاکید بر تقلید داردونه مانع نوآوری وخلاقیت است.پیام آن توجه به محیط کالبدی پیرامون اثر معماری است. این امر می تواند هم برای خود اثر معماری وهم برای زمینه عاملی مثبت وتقویت کننده باشد.گرایش اخیر در معماری به طراحی آگاه نسبت به محیط تاکید دارد. تجربه هنر و معماری مدرن یا سبک بین الملل که قطع رابطه بین محیط تاریخ و سنت بود نشانه بارزی ازیک تجربه شکست خورده است.این متن در نظر داردبا استفاده از روش کتابخانه ای به بررسی مفهوم معماری زمینهگرا،اصول و ویژگی های آن درمقابل معماری مدرن بپردازد،ودر آخر به این نتیجه برسد که معماری و شهرسازی زمینه گرا می تواند بامورد توجه قرار دادن به ابعاد کالبدی، تاریخی ، فرهنگی اجتماعی ،اقلیمی و انسانی به بهبود زندگی بشر کمک نماید.

معماری،زمینه گرایی،محیط،کالبد