محمد رستمی

برخی از کارشناسان پیش بینی کرده اند که تقریباً 75 درصد ارزش سرمایه بازار 100 شرکت بر 100 شرکت برتر نشریه Fortune حاصل ارزش روز دارائیهای نامشهود و مالکیتهای معنوی از قبیل پتنت ها ، حق امتیازها، علائم تجاری و فرمولها و شگردهای صنعتی خواهد بود . درک این نکته که چگونه می توان از نظر استراتژیک مجموعه داراییهای مربوط به مالکیت معنوی یک شرکت را مدیریت نمود امروزه یکی از چالشهای مهمی است که مدیران اجرایی با آن درگیر هستند . موفقیت یک شرکت ومدیریت آن مستقیماً درگرو توانایی آن درتشخیص، شناسایی، ارزیابی دقیق وبهره برداری مناسب از مالکیتهای معنوی است که در بازار قابلیت و مزیت رقابتی ایجاد می کند . این وظیفه بر عهده مدیران اجرایی است که درموقعیت مدیریت راهبردی حفظ دارائیهای معنوی شرکت قرارگرفته اند . دراین مقاله به ارائه چارچوبی برای مدیریت موثر و راهبردی دارائیهای معنوی خواهیم پرداخت . این چارچوب مشتمل بر سه بخش است : در بخش نخست به معرفی دارائی نامشهود وحوزه های اصلی استفاده کننده از ارزشگذاری دارائیهای نامشهود ( مالکیت معنوی ) می پردازیم . در بخش دوم، عوامل مؤثر بر ارزش مالکیت معنوی وتکنیکهای ارزیابی و ارزشگذاری مالکیت معنوی شرکتها مورد توجه قرار خواهد گرفت . در بخش سوم نیز راهبردهایی بر اساس ارزیابیهای صورت گرفته مبتنی بر اهداف کلی کسب وکار، صنعت و بازار مربوط و منابع داخلی شرکت طراحی و توسعه می یابد .