نجمه پیرهادی - کارشناس دفتر زیست توده سازمان انرژیهای نو ایران

حجم بالای زباله و تولید روزافزون آن به تبع افزایش جمعیت در شهرها، علاوه بر ایجاد مشکلات زیست محیطی فراوان، معضلاتی را در مدیریت پسماند شهرها ایجاد کرده است و از آنجا که تلنبار شدن این مواد سبب تولید گازهای گلخانهای بویژه متان می گردد، در پروتکل کیوتو(پیمان تعهد کشورهای صنعتی برای کاهش گازهای گلخانه ای به میزان 5/2 زیر سطح انتشار سال 1990 در محدوده سالهای 2012 - 2008 ) توجه ویژه ای به آن معطوف شده است. در این پروتکل مکانیسمی به نام مکانیسم توسعه پاک (CDM) تعبیه شده است که به سبب آن کشورهای صنعتی پروژههایی را جهت تحقق تعهدات خود در کاهش انتشار و همچنین کمک به توسعه پایدار در کشورهای در حال توسعه اجرا می کنند و به ازای آن، مجوز کاهش انتشار (CER) دریافت مینمایند. در این راستا کشورهای در حال توسعه مانند ایران نیز می بایستی با تعریف پروژه هایی نظیر استحصال گاز متان از دفنگاه بهداشتی زباله و همچنین پروژه های زباله سوزی مانند سایر کشورها از این فرصت استفاده کرده تا علاوه بر جذب سرمایه و تکنولوژی کشورها، گامی اساسی در جهت کاهش اثرات سوء زیست محیطی وتولید انرژی پاک و تجدید شونده بردارند. در این مقاله مکانیسم های تعبیه شده در پروتکل کیوتو و بطور خاص مکانیسم توسعه پاک، و مزایای آن جهت جلب اعتبارات بین المللی به عنوان یک راهکار برای حل مدیریت پسماند مورد تحلیل و بررسی قرار می گیرد.

دفن گاه، پسماند شهری ،CER ، پروتکل کیوتو، انرژی تجدید شونده ،CDM