محمدرضا فرزین - عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبائی

گردشگری یکی از پیشروترین صنایع و فعالیتهای اقتصادی جهان می باشد که بالغ بر 10 درصد اشتغال و تولید ملی جهانی را به خویش اختصاص میدهد. این صنعت به دلیل دارا بودن روابط بسیار نزدیک با سایر فعالیتهای اقتصادی در بسیاری از مناطق، همچون بخش واسط فعالیتهای تجاری و صنعتی عمل می نماید. فن اوری اطلاعات یکی از عناصر اساسی محیط بیرونی (External Environmat) درگردشگری و مسافرت است. در سالهای اخیر توسعه این فناوری باعث نوآوریهایی در آن شده است. فن آوری اطلاعات یک شریک ضروری است که ارتباط بین مصرف کنندگان و عرضه کنندگان را در سطح جهانی برقرار می سازد. از طرف دیگر گردشگری نیز یک فعالیت اطلاعات محور (Information Intensive) است. در کمتر فعالیتی اهمیت خلق، جمع اوری، تجزیه و تحلیل و کاربرد امار و اطلاعات به اهمیت آن در گردشگری می باشد. خدمات لمس ناپذیر (Intangible) و متغیر گردشگری را نمی توا ن قبل از فروش بازرسی فیزیکی نمود و عدم محصولات آن به طور طبیعی قبل از زمان مصرف و دور از مکان مصرف خریداری میشوند. بنابراین محصولات گردشگری شدیدا وابسته به معرفی و توصیف و نمایش می باشند، یعنی ارائه اطلاعات به شکل مکتوب، صوتی یا تصویری. عموما غالب این معرفی ها از طریق دوستان و نزدیکان و شرکتهای مسافرتی صورت می پذیرد و عرضه کنندگان خدمات گردشگری و مسئولین مقاصد گردشگران نقشی در آن ندارند. بنابراین تفکیک ابزار انتقال اطلاعات و برقراری ارتباطات از این صنعت غیر ممکن است.