علی غلامی - استادیار خاکشناسی و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان

یکی از مهمترین مسائلی که سبب تهدید منابع طبیعی تجدید شونده و در نهایت انسان می گردد، تخریب پوشش گیاهی مرتع و هدر رفتن خاک حاصلخیز است. استفاده از اراضی بر حسب استعداد و قابلیت آنها درچهارچوب یک برنامه ریزی صحیح مدیریت می تواند از شدت تخریب خاک و هدررفتن منابع بکاهد. مطالعه حاضر بررسی تاثیر تغییرات کاربری اراضی در منطقه آغچه از توابع شهرستان فریدن در استان اصفهان بامساحتی معادل 0222 هکتار و اثر این تغییرات بر نوع کانی رسی در دستور کار قرار گرفت. نمونه برداری از عمق 2 02 سانتیمتری خاک در 4 کاربری مرتع طبیعی، اراضی تحت کشت آبی، اراضی تحت کشت دیم و اراضی -دیم رها شده صورت پذیرفت. جهت مطالعه وضعیت مینرالوژی خاکهای منطقه از روش قوی و دقیق پراش پرتو ایکس جهت شناسایی کانیهای موجود استفاده و دیفراکتوگرام های حاصله تفسیر شد. دیفراکتوگرامهای بدست آمده از آزمایش پراش پرتو ایکس، وجود کانیهای ورمیکولایت، ایلایت، کائولینایت، آتاپولیگایت و کوارتز درخاک منطقه را تأیید کرد. همچنین نتایج این بخش نشان داد توالی منطقی تخریب کانی میکا در حال رخ دادن است. در مجموع مطالعه تغییر کاربری اراضی در منطقه مورد مطالعه نشان داده، انجام عملیات کشت و کار وتخریب مراتع طبیعی، خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و مینرالوژی خاک را تحت تأثیر قرار داده و در نهایت می تواند موجب کاهش کیفیت و افزایش تخریب خاک شده و پیامدهای نامطلوبی را در دراز مدت به دنبال داشته باشد.

تغییر کاربری اراضی، پراش پرتو ایکس، کانی رسی، غرب اصفهان