سارا شقاقی - تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران

در فرایندهای پلیمر شدن، کاهش زمان واکنش همواره از اهمیت خاصی برخوردار است. اگر چه روشهای بسیاری می توان استفاده کرد و زمان واکنش را کاهش داد، ولی بیشتر این روشها اثر نامطلوبی بر کیفیت محصول می گذارد. مثلا استفاده از مقدار زیاد آغازگر در دمای بالا ، سرعت پلیمر شدن را افرایش می‌دهد، ولی وزن مولکولی پلیمر را کاهش می‌دهد که در نتیجه افت قابل ملاحظه‌ای در خواص مکانیکی مشاهده می‌شو د. در این پژوهش، با استفاده همزمان از دو آغازگری که دماهای تجزیه متفاوتی دارند و انتخاب یک سیر دمایی مناسب، مدت زمان لازم بر ای سنتز پلی استیرن به روش توده کاهش یافت، در حالی که وزن مولکولی پلیمر ثابت باقی ماند.

پلیمر شدن توده، پل یاستیرن، بنزوئیل پروکسید، تری بوتیل پربنزوات، متوسط وزن