CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

تعیین وابستگی دمائی فاصله انتها تا انتهای زنجیر پلی وینیلیدین فلوراید توسط ریومتری

عنوان مقاله: تعیین وابستگی دمائی فاصله انتها تا انتهای زنجیر پلی وینیلیدین فلوراید توسط ریومتری
شناسه ملی مقاله: NICEC09_147
منتشر شده در نهمین کنگره ملی مهندسی شیمی ایران در سال 1383
مشخصات نویسندگان مقاله:

علی اکبر یوسفی - پژوهشکده فرایندف پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، تهران، ایران
محمد رضوی نوری - پژوهشکده فرایند، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، تهران، ایران
علی سلیمی - پژوهشکده فرایندف پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، تهران، ایران

خلاصه مقاله:
در این تحقیق استفاده از ریومتری برای تعیین کنفورماسیون زنجیر پلی وینیلیدین فلوراید مد نظر بوده است. از آنجا که گرانروی مذاب پلیمر به عنوان معیاری از اندازه حجم کره معادل زنجیر پلیمر و شعاع کره معادل مطرح است، می توان از تغییرات شعاع کره معادل برای بیان تغییرات حالت فضائی زنجیر کمک گرفت. حالت فضائی یا کنفورماسیون زنجیر پلیمری بیانگر میزان و توزیع حالات آرایش فضائی و یا به اصطلاح وضعیت ترانس یا گاش می باشد. هر چه درصد وضعیت ترانس بیشتر باشد، فاصله انتها تا انتهای زنجیر بیشتر شده و در نتیجه ابعاد و حجم کره معادل بالا می رود. در این حالت گرانروی ذاتی پلیمر افزایش می یابد. نتایج حاصل از اندازه گیریهای ریولوژیکی و تعیین منحنی های اصلی (Master Curves) بیانگر کاهش حجم هیدرودینامیکی زنجیر پلی وینیلیدین فلوراید با افزایش دما می باشد. ضمن آنکه وابستگی دمائی ضریب جابجائی از نوع آرنیوسی است.

کلمات کلیدی:
ریومتری نوسانی، پلی وینیلیدین فلوراید، کنفورماسیون، منحنی اصلی، ضریب جابجایی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/29527/