محسن عدالت - مهندسی شیمی - گروه مهندسی شیمی – دانشکده فنی – دانشگاه تهران

تشکیل رسوب آسفالتین به هنگام تولید و فرایندهای هیدروکربنی و سنتزی به عنوان یک مشکل بنیادی در سراسر دنیا شناخته شده است. رسوب آسفالتین ازمخازن نفتی تا تجهیزات فرایندی مشاهده شده است که با توجه به تمایل صنعت نفت به مخازن عمیق تر و سنگین تر ودر نتیجه محتوی آسفالتین بیشتر نقش آسفالتین و مشکلات ناشی از آن را بسیار مهم و قابل توجه نموده ا ست . با توجه به مشخص شدن ماهیت مولکولی آسفالتین و برگشت پذیر بودن فرایند آن ، در این تحقیق از یک مدل حلالیت مولکولی برای تعیین میزان درصد آسفالتین رسوب کرده توسط چند حلال استفاده شده است. بدلیل تغییر وزن مولکولی آسفالتین درحضور حلالهای مختلف در این تحقیق ابتدا وزن مولکولی آسفالتین تشکیل شده با توجه به نوع حلال و داده های ازمایشگاهی Tune ، گردیده و سپس با می نیمم کردن انرژی آزاد گیبس بدست آمده از روابط مربوط به تئوری محلولهای پلیمریFlorry-Huggins به همراه وارد کردن فاکتور اثر متفابل ، پارامتر حلالیت حلال ، درصد حجمی آسفالتین محلول در فاز حلال بدست آمده است. با مقایسه میزان آسفالتین با قی مانده به صورت محلول و محتوی اسفالتین اولیه موجود در نفت (قبل از اضافه کردن حلال) که از روشهای آزمایشگاهی بدست امده است، میزان آسفالتین رسوب کرده بدست آمده است.نتایج بدست آمده از این روش تطابق خوبی با داده های آزمایشگاهی دارند.

آسفالتین – انرژی آزاد گیبس – تئوری محلولهای پلیمری - پارامتر اثر متقابل