غلامرضا حاتمیان - دانشگاه صنعتی شریف - دانشکده مهندسی شیمی و نفت - گروه مهندسی پلیمر
مسعود فرونچی - دانشگاه صنعتی شریف - دانشکده مهندسی شیمی و نفت - گروه مهندسی پلیمر
سوسن دادبین - ایران، مرکز پرتو فرایند یزد، سازمان انرژی اتمی
احمد رمضانی - دانشگاه صنعتی شریف - دانشکده مهندسی شیمی و نفت - گروه مهندسی پلیمر

دو سری مختلف الاستومرهای "پلی یورتان – اوره" با تغییر درغلظت زنجیر افزاینده (chain extender) و نیز استفاده همزمان از دو نوع زنجیر افزاینده دی ال (diol) و دی آمین و با استفاده از روش پلیمر سنتز شدند. در ابتدا پیش پلیمری با 3.56 درصد NVO آزاد با استفاده از تولوئن دی ایزوسیانات (TDI) و پلی تترامتیلن اتر گلیکول (PTMEG با جرم مولکولی MW=1000/ g/mol) تهیه گردید و مرحله گسترش زنجیر با استفاده از زنجیر افزاینده 4َ ، 4- متیلن بیس اورتو کلروآنیلین (MOCA) و تغییر مقدار آن از 80% تا 110% مقدار تئوری انجام شد. در نمونه های سری دوم پیش پلیمری با 4.1 درصد NCO آزاد از TDI و PTMEG با جرم ملکولی MW=2000/ g/mol ، سنتز گردید و مرحله گسترش زنجیر با مخلوط MOCA و بوتان دی ال BDO صورت گرفت. با اندازه گیری خواص مکانیکی نمونه ها مشخص شد که در نمونه های سری اول استحکام کششی، مقاومت پارگی هنگامیکه میزان MOCA در 95 درصد مقدارتئوری باشد به بیشترین مقدار خود میرسد. از طرفی میزان کشش تا نقطه شکست و سایش در این نمونه ها با افزایش غلظت زنجیر افزاینده، به طور مداوم افزایش می یابند. در نمونه های سری دوم استحام کششی و سختی با افزایش درصد MOCA در مخلوط، افزایش می یابند ولی مقاومت پارگی تنها در مقادیر MOCA بیش از 45 درصد میزان تئوری آن، روند افزایشی را نشان میدهد. کشش تا نقطه شکست در مقدار MOCA در سطح 45% مقدار تئوری، در حد ماکزیمم بود.

پلی یورتان ، اوره ، الاستومر ، زنجیر افزاینده دی آمینی ، زنجیر افزاینده دی الی ، خواص مکانیکی