مرتضی زیودار - گروه مهندسی شیمی، دانشگاه سیستان و بلوچستان
سیدمحمدرضا میرپوریان - گروه مهندسی شیمی، دانشگاه سیستان و بلوچستان

برجهای با سینی های مخروطی چرخان (SCC2) از نمونه برجهای تقطیر جدیدی هستند که درجداسازی اسانس کاربرد گسترده ای پیدا کرده اند. از مزیت های قابل توجه این برجها در مقایسه با برج های مشابه می توان به افت فشار بسیار کم، راندمان انتقال جرم بالا و قابلیت فرایند کردن خوراک حاوی ذرات جامد و معلق اشاره کرد. از آنجا که مکانیزم انتقال جرم بین لایه مایع و گاز عبوری در این برجها از نوع فیلمی است ، بنابراین مدلسازی و تخمین ضخامت لایه مایع روی مخروط چرخان جهت محاسبه ضرایب انتقال جرم از اهمیت بالایی برخوردار است. جهت تخمین ضخایم فیلم مایع، از مدلهای ناسلت و ماکاریف استفاده شده است که به ترتیب خطائی حدود 7% و 30% در مقایسه با مقادیر تجربی از خود نشان می دهد. ضرایب انتقال جرم در فاز مایع، Kl ، نیز با استفاده از مدلهای مذکور محاسبه شده اند. نتایج نشان می دهد که چنانچه از مدل ماکاریف و ناسلت برای بدست آوردن ضریب انتقال جرم استفاده شود، میزان خطا در محاسبه Kl به ترتیب در حدود 500% و 250% می باشند. در صورتیکه با استفاده از روابط [فرمولها در متن اصلی مقاله] میزان خطا در محاسبه Kl به ترتیب به 25% و 30% کاهش می یاید.

برجهای مخروطی چرخان ، سطوح مخروطی شکل ، ضخایم فیلم مایع ، ضریب انتقال جرم ، مدل ماکاریف ، مدل ناسلت