هوشنگ ثبوتی
حمید وزیری

بدون طرح هر گونه ادلهای، پر واضح است که در هنگام بحرانهای حاصل از حوادث غیر مترقبه بالا عم از وقوع زمین لرزه ها که عمدتا با تخریب ساختمانها توام است، بالاخص، برای مدیران بحران مشکلات عدیده ای به منصه ظهور و بروز می رسند. یکی از عمده ترین و اولین مشکلات مسئله مکان یابی امن و استقرار اورژانسی ، آگاهانه و مطالعه شده ستادهای مختلف مدیریت بحران است تا بتواند با سازمان از پیش تعیین شده، در حل معضلات عدیده بحران اقدام عملی نماید.به عبارت دیگر، پس از وقوع بحران حاصل از زمین لرزه، تامین مکان مناسب بابت مسائلی از قبیل محل استقرار مدیریت، محل بر پایی بیمارستانهای صحرایی، محل ذخیره کمکهای ارسالی از مناطق معین شامل: انبار مواد دارویی، انبارمواد غذایی، انبار ملزومات، انبار سوخت، آب، محل استراحت نیروهای معین، محل برپایی آشپزخانه صحرایی و مسائل متعددی از این باب برای مدیریت بحران مبهم است. مقاله حاضر تلاش می نماید، ساز و کارهای اجرایی مرتبط با مدیریت بحران را از دیدگاه مهندسی معماری (تعیین کاربری های اضطراری) مهندسی عمران (تعیین مولفه های مربوط به استراکچر و ایستایی بناها) و مهندسی شهرسازی (تعیین شبکه تحرکات و دسترسی ها) در مناطق مختلف استان برنامه ریزی نماید.