رسول وظیفه شناس

عوامل موثر در تهدید حیات و بقای جوامع را نمی توان بیش از این بی اعتنا بود. یافتن راههایی جهت پویایی و پایداری توسعه جوامع جهت آمادگی با حوادث و سوانح غیرمترقبه و عملی کردن آنها جهت تحقق اهداف مورد نظر برای مدیریت بحران امری بسیار حیاتی و مهم است. زمان آن فرا رسیده است که بپذیریم بسیاری از مشکلات و آسیبهای مختلفی که در زمان وقوع حوادث به وجود می آیند در نتیجه عدم پویایی جوامع می باشد چرا که در صورت توانمندی مدیریت بحران وشناخت ابعاد توسعه پایدار و همچنین تعیین ظرفیت محیطی (طبیعی وانسانساخت) و سعی در رساندن وضعیت کنونی به حد بهینه، بسیاری از صدمات وارده کاهش یافته و پایداری جوامع ادامه خواهد یافت. چرا که تغییر و تحول در انسانها و جوامع در طول قرنهای گذشته وجود داشته و جوامعی که توانسته اند در خود پویایی ایجاد نمایند و به پایداری در ابعاد مختلف دست یابند شاهد شکوفایی در عرصه های مختلف زندگی گردیده اند و توانسته اند از تهدیدات و حوادث به عنوان نقاط فرصت استفاده کنند. استفاده از نقاط ضعف و تهدیدات به نفع نقاط قوت و فرصتها مهیا نخواهد گردید مگر باپویایی و پایدار جوامع، لذا درنظریه پویایی و پایداری سعی در شناخت توان و ظرفیت محیطی در زمینه و ابعاد مختلف مدیریتی – انسانی، اقتصادی، اجتماعی – فرهنگی، کالبدی، زیست محیطی و ضوابط و مقررات داشته و با تعیین حد آستانه هر یک از ابعاد فوق شرایط و زمینه مساعدی را جهنت پویای و پایداری جامعه در مواجهه باحوادث و سوانح پیش بینی نشده مهیا نموده و توانمندی مدیریت بحران را به ارمغان خواهد آورد. این فرایند به صورت ممتد ادامه داشته و با شرایط زمانی و مکانی دچار تغییر و تحول می گردد و در کلیه سطوح مشارکت رکن اصلی را تشکیل خواهد داد.

پویایی ، پایداری ، مدیریت بحران ، حد استانه، توسعه پایدار ، ظرفیت محیطی