علی کیانفر - استادیار گروه مکانیک - دانشکده مهندسی - دانشگاه فردوسی مشهد

در این مقاله فاصله بهینه توربینهای بادی از یکدیگر با توجه به مدلهای موجود و تجربیات بدست آمده معین شده است . مدلهای انتخابی عبارتند از : مدل بهینه سازی با روش خطی که فرض براین خواهد بود که باد همیشه از یک جهت وزش داشته باشد و توربینها در یک منطقه مسطح به صورت موازی در جهت باد قرار داشته باشند . در این روش تغییرات فاصله و مشخصه توربینهای مورد نظر به صورت روابط ریاضی به یکدیگر مرتبط می شوند . در روش دیگر از یک روش غیر خطی ( مدل جریانWake استفاده می شود که تغییر در مقدار حرکت، نرخ رشد جریان ) Wake و توزیع سرعت در جریان Wake را به هم مرتبط می سازد . با مطالعه دو روش بالا و بررسی پارامترهای مهم آن، روش جدیدی که بتواند به طور ساده تری فاصله بهینه توربینها را معین نماید، ارائه شده است و مزایای مهم روش ارائه شده با دو روش موجود برای منطقه معینی ( دشت دیزباد خراسان ) مقایسه و مزایای آن مشخص شده است .

توربینهای بادی - فاصله بهینه مدل Wake