سید جمال الدین پیغمبردوست - دانشگاه صنعتی سهند تبریز، کارشناس ارشد مهندسی شیمی گرایش پلیمر
بهزاد پورعباس - عضو هیئت علمی گروه پلیمر، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی سهند

پلیمرهای هادی نظیر پل‌پیرول، پلی‌آنیلین و ... بخاطر هدایت الکتریکی خوب و همچنین پایداری محیطی آنها دارای کاربردهای عملی ویژه ای می‌باشند. در تحقیق حاضر سنتز شیمیایی پلیمر هادی پلی‌پیرول به روش پلیمریزاسیون اکسیداسیونی با استفاده از اکسیدکننده‌های مختلف بررسی شده است. در این تحقیق انواع پلیمرهای هادی پلی‌پیرول در حضور اکسیدکننده‌های مختلف سنتز شدند که سنتز این پلی‌پیرول‌ها در غیاب ماده فعال سطحی DBSNa و همچنین در حضور این ماده فعال سطحی انجام گرفته است. نتایج حاصل از جذب اشعه مادون قرمز (FTIR) پلی‌پیرول سنتز شده در حضور ماده فعال سطحی بیانرگ تلفیق و وارد شدن مولکول‌های طویل ماده فعال سطحی به داخل ساختار پلی‌پیرول می‌باشند. برای بررسی ساختار بلوری نمونه‌های پلی‌پیرول سنتز شده در حضور اکسید‌کننده‌های FeCl3,6H2O و Fe2(SO4)3 و ماده فعال سطحی DBSNa از آنالیز XRD استفاده شده است. هر دو الگوی XRD نشان داده شده دارای پیک پهنی در مقددار 2q مابین °20 و °25 می‌باشند که نشان دهنده آمورف بودن ساختار پلی‌پیرول‌های سنتز شده می‌باشد. نتایج حاصل از آنالیز SEM نشان دادند که نمونه پلی‌پیرول دارای مورفولوژی به صورت ذراتی با اندازه‌های مختلف بوده و اندازه متوسط ذرات آن در حالت سنتز در حضور ماده فعال سطحی، در حدود 100 نانومتر می‌باشد. همچنین پلی‌پیرول سنتز شده بدون حضور ماده فعال سطحی بسیار متخلخل بوده در حالیکه ذرات پودری پلی‌پیرول سنتز شده در حضور ماده فعال سطحی DBSNa بسیار فشرده‌تر و متراکم‌تر می‌باشند. در نهایت باید ذکر کرد که نمونه‌های پلی‌پیرول سنتز شده بدون حضور ماده فعال سطحی، دارای هدایت الکتریکی پایین‌تری نسبت به نمونه‌های پلی‌پیرول سنتز شده در حضور ماده فعال سطحی می‌باشند. همچنین پلی‌پیرول سنتز شده توسط اکسید کننده FeCl3,6H2O در حضور ماده فعال سطحی آنیونی DBSNa ، دارای هدایت الکتریکی بالاتری می‌باشد.

پلیمر هادی، پلی پیرول، پلیمریزاسیون، اکسیداسیون شیمیایی، خواص الکتریکی