علیرضا غفوری زرندی
کامبد امینی حسینی

در این مقاله وضعیت و توزیع مدارس و مراکز درمان ی - امداد ی منطقه 4 شهر تهران از دیدگاه خطرات لرز ه ای، وضعیت آسیب پذیری، مخاطرات زمین شناختی و راههای ارتباطی مورد بررسی قرار داده می شود و امکان استفاده از این تاسیسات در مرحله واکنش اضطرا ری جهت اسکان موقت و انجام خدمات درمان ی و امداد ی ارزیابی می شود . بد ین منظور مدارس براساس نوع سازه ، جمع یت دانش آموزی، و دسترس ی تقس یم بند ی و مراکز درمان ی- امداد ی نی ز براساس پراکنش فض ایی ، ظرف یت، دسترس ی، آس یب پذ یری و نیز مخاطرات زمین شناسی )نظیر زم ین لغزش و گ سلش سطح ی( دسته بند ی م ی گردند. جهت بررس ی عملکرد ا ین تاس یسات از تجارب زلزله ها ی گذشته و مطالعات انجام شده در سطح شهر تهران استفاده شده است . نتایج این مطالعات عملکرد نامناسب ا ین تاسیسات را در برابر زلزله احتمال ی از دیدگاه آسیب پذ یری و خطر تخریب ساختمانها، عدم ظرفیت کافی بر ای پذ یرش مصدومین، امکان ا یجاد تلفات در جمعیت دانش آموز ی به علت عدم مقاومت سازه مدارس ، در صورت وقوع زلزله در طول روز را نشان میدهد . در انتها نیز برخی از راهبردها و گز ینه های مطرح جهت برنامه ریزی کوتاه مدت و بلند مدت برای بالا بردن ایمنی مدارس و مراکز درما نی به عنوان مراکز استقرار جمعیت دانش آموزی و انجام عملیات امداد پس از وقوع زلزله ارائه می گردد و راهکارها یی برای ساماندهی وضع موجود پیشنهاد گردیده است.

مدارس منطقه چهار- مراکزدرمانی– امدادی، مدیریت بحران لرزه ای