محمد رضا نیکودل - عضو هیات علمی گروه زمین شناسی مهندسی دانشگاه تربیت مدرس
حمید رضا زارعی - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی مهندسی دانشگاه تربیت مدرس

بهسازی خاک با افزودن آهک، از قدیم مرسوم بوده و در پروژه های مختلف به کار گرفته شده و نتایج قابل قبولی نیز در بر داشته است. افزودن آهک به خاک، باعث ایجاد یک سری واکنشهای پیچیده بین خاک و آهک شده و این واکنشها، تغییرات فیزیکی و مکانیکی را در خاک باعث می شوند.هدف آهک زنی خاک، بهسازی ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی خاک است. عموما آهک زنی، در شرایط رطوبت بهینه خاک صورت می پذیرد. در این تحقیق، آهک زنی به خاک در شرایط اشباع و در حالی که رطوبت خاک بیش از رطوبت حد روانی آن باشد، مورد بررسی قرار گرفته است. تجربیات و شواهد حاکی از این است که در بهسازی خاک ها با آهک، دو مرحله واکنش مشخص دخالت دارند: 1- فرایندهای آنی و سریعی که خواص خاک های رسی را بهبود می بخشند، 2- واکنش های دراز مدت کندتری که باعث ایجاد فراورده های سیمانی نهایی می شوند. سیمانی شدن خاک، به زمان نیاز دارد و با گذشت زمان، این سیمانی شدن افزایش یافته و به یک حد نهایی می رسد و پس از آن تقریبا ثابت می ماند. در این تحقیق، چند نوع خاک ریز دانه در شرایط آب شیرین و آب شور بررسی شده است. نتایج به دست آمده، حاکی از این است که نوع خاک مورد استفاده، همراه با درصد مواد آلی موجود در آن، تأثیر بسیار مهمی در سیمانی شدن و بهسازی خاک دارد.