منصور گورنگ - بخش زمین شناسی دانشگاه اصفهان
قدرت ترابی - مرکز تحقیقات و تولید سوخت هسته ای اصفهان و دانشجوی دکترای پترولوژی دان

منطقه ی مورد بررسی با طول جغرافیایی47 52، در مسیر جاده ی اصفهان-نایین واقع گردیده است. ارتفاعات موجود در منطقه دارای روند شمال غرب-جن.ب شرق بوده ( همان روند کمربند ولکانیک ارومیه-دختر ) بر بلندای برخی از آنها به 3000 متر می رسد. بررسیهای مختلف نشان می دهد که توده های نفوذی ، سنگهای ولکانیک و سنگهای پیروکلاستیک موجود در منطقه دارای تنوع سنگ شناختی گوناگونی بوده شامل گرانیت، بازالت، آندزیت، تراکیت، ریولیت و داسیت هستند. از نظر تنوع زمانی سنگهای ولکانیک این مناطق دارا یسنهای مختلف از ائوسن تا پلیو-پلئیستوسن هستند جوان تریت سنگهای ولکانیک این مناطق که بیشتر دارای ترکیب ( داسیت ) هستند، بصورت پروتروژن ظاهر شده و مورفولوژی خاص خود را دارند. به علت حجم گسترده ی فعالیتهای آذرین ، دگرسانی ( آلتراسیون) هیدروترمال ، و کانه زایی در اثر عملکرد گسلها، اندیسهای معدنی بسیار مهمی در این ناحیه دیده می شوند. ماهیت ماگمای سازنده ی سنگهای منطقه ی کالک آلکان بوده و از دیدگاه تیکتونیک صفحه ای نیز تشکیل این سری سنگی احتمالاً به برخورد دو صفحه ی قاره ای ایران و عربی بر می گردد.