ابراهیم قاسمی نژاد - گروه زمین شناسی، دانشگاه تهران
حسین پرتوآذر - سازمان زمین شناسی کشور
فاطمه مظاهری - گروه زمین شناسی، دانشگاه تهران

طی تحقیقات انجام شده به منظور بررسی و تعیین حضور اشکوبهای نامورین، موسکووین (وستفالین زیرین) در برش میغان که در شمال شهرستان شاهرود بر روی یال جنوبی البرز شرقی قرار گرفته، مشخص گردیه که سیستم کربونیفر متشکل از سه زیر واحد سنگی و با ضخامت 380 متر بصورت ناپیوستگی هم شیب توسط سازند دورود از سیستم پرمین پوشیده می شود. بسیاری از زمین شناسان معتقدند که دریای کربونیفر در دامنه های جنوبی البرز مرکزی در ویزین میانی و در دامنه های شمالی این منطقه در نامورین انتهایی با یک پسروی سریع منطقه را ترک می کند و دریای البرز شرقی نیز در انتهای ویزین میانی پسروی می کند. اما با تحقیق بر روی لایه آهکی قاعده رسوبات تخریبی سیستم پرمین برش میغان که یک میکروفاسیس تخریبی – کربناته را نشان می دهد، فسیلهای شاخص آسلین به همراه قطعات شکسته شده و فراوانی از فسیل Calciurnella heathi شناسایی شد. فسیل یاد شده شاخص اشکوبهای نامورین بالایی – موسکووین می باشد و در اینجا بصورت جابجا شده (Reworked) بوده و نشان می دهد که منطقه مورد مطالعه واقع در یال جنوبی البرز، در زمان نامورین – موسکووین نیز تحت رژیم رسوبگذاری این اشکوبها بوده اما در اثر کوهزایی آستورین درانتهای موسکووین از آب خارج شده و سپس تخت تاثیر فرسایش رسوبات مربوط به این اشکوبها از منقه خارج می شود.