امیر شفیعی بافتی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تحقیقات شمال
مجید شاه پسندزاده - پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله
محسن پورکرمانی - دانشگاه شهید بهشتی

گسل کوهبنان یکی از گسل های بنیادی ایران مرکزی است که فعالیت های لرزه ای و شواهد زمین ریخت شناختی قابل توجهی را با جنبش مورب لغز خود به نمایش می گذارد . بر اساس شواهد کینماتیکی ( نظیر تغییر موقعیت هندسی گسل، وجود پله های کششی و خمیدگی های تح ت واتنش، نقاط تلاقی یا انشعاب گسل ها، تغییرات اساسی سنگ شناختی در طول گسل ) و شواهد دینامیکی ( مانند زمان - طول گسیختگی و میزان جابه جایی زمین لرزه های گذشته، نحوه توزیع و طبیعت رویدادهای مهلرزه ای، تراکم و ژرفای کهلرزه ها ) پهنه گسلی کوهبنان در منطقه مورد مطالعه به 3 قطعه ) ) S 9 , S 10 , S 11 تقسیم گردیده است . میزان Smf تمامی قطعات پهنه گسلی کوهبنان نزدیک به یک بوده که نشانگر زمین ساخت جنبای این منطقه جهت ایجاد یک جبهه کوهستان مستقیم است . نتایج بدست آمده نشانگر آن است که برای هر قطعه گسلی بین مقادیر Smf و facat% هماهنگی وجود دارد . با توجه به مقادیر Smf به دست آمده، نرخ بالاآمدگی ( فرایش ) برای پهنه گسلی کوهبنان در این منطقه بین 2-4 میلی متر در سال برآورد شده است . به علاوه، دامنه تغییرات مقادیرVf در این ناحیه بین 0/58-1/30 محاسبه شده است . مقدار زیاد Vf در قطعه S 9 که با وجود آبراهه هایی پهن و کم ارتفاع مشخص می شود و هم چنین میزان بیشتر Smf برای این قطعه گسلی موید نرخ بالاآمدگی کمتر این پاره گسلی نسبت به سایر قطعات گسل کوهبنان است . تمرکز رویدادهای کهلرزه ای و هم چنین قرارگیری پهنه رومرکزی زمینلرزه زلزله 1977/12/19 باب تنگل ) Mw =5/8) و زلزله 2005/02/22 داهوییه زرند ) ) Mw =6/4 بر قطعات گسلی S 10 و S 11 نیز بر زمین ساخت جنبای این منطقه نسبت به نواحی هم جوار خود دلالت میکند .