علی جلالوند - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی گرایش آبشناسی
نصرالله کلانتری - دانشیار گروه زمین شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز
محمدرضا کشاورزی - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی گرایش آبشناسی

در مناطقی که برداشت آب از سفرههای آبدار بیش از میزان تغذیه است، موجب افت سطح ایستابی میشود. یکی از راهکارهای مناسب برای جلوگیری از کاهش مخازن زیرزمینی، تغذیه مصنوعی سفرههای آبدار با استفاده از رواناب یا آبهای سطحی میباشد. در این تحقیق از سیستمGIS که ابزار مناسبی جهت ترکیب و بررسی دادههای مختلف است جهت انتخاب مکان مناسب برای تغذیه مصنوعی در منطقه مورد مطالعه استفاده شده است. به منظور مکانیابی مناطق مناسب جهت تغذیه مصنوعی سفرههای آبدار در شمال و غرب شوشتر در استان خوزستان از فاکتورهای عمق تا سطح ایستابی، شیب، لیتولوژی بخش غیراشباع، کاربری/ پوشش اراضی، نقشه زمینشناسی و رده آبراهه استفاده شده است. لایه شیب و رده آبراههها با استفاده از آنالیز مدل رقومی ارتفاع پس از انجام تصحیحات لازم در محیطGIS تهیه گردید. لایه زمینشناسی و کاربری/پوشش اراضی با استفاده از نقشه- های موجود و پردازش تصویر ماهوارهای،ETM فاکتور عمق تا سطح ایستابی با استفاده از دادههای پیزومتری، پارامتر لیتولوژی بخش غیراشباع از لوگ چاههای بهرهبرداری و پیزومتری در محیطGIS نیز تهیه گریده است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که با به کارگیری سنجش از دور وGIS به راحتی با صرف هزینه کم و دقت قابل قبول میتوان لایههای لازم را تهیه و مکانهای مناسب را برای تغذیه مصنوعی مشخص کرد.

تغذیه مصنوعی ، GIS ، سنجش از دور ، شوشتر