فریبا جمشیدی - دستیار آموزشی دانشگاه پیام نورمرکز بیجار

باتولیت گرانیتوئیدی چاه خشک در جنوب غرب شهرستان شهر بابک، دراستان کرمان واقع شده است. سن احتمالی این توده ژوراسیک می باشد و در زون سنندج- سیرجان قرار دارد. نفوذ این توده در سنگ های میزبان باعث دگرگونی این سنگ ها در حد رخساره آلبیت – اپیدو ت هور نفلس شده است .در منطقه مورد مطالعه دو فاز ماگمایی صورت گرفته است: فاز اول، که کاملاً فرسایش یافته و همواراست و فاز دوم، تشکیل ارتفاعاتی مانند کوههای چاه خشک را داده است. تنوع سنگ شناسی این باتولیت گرانیتوئیدی شامل تونالیت ،گرانودیوریت،مونزو گرانیت ، کوارتز مونزونیت،کوارتز مونزودیوریت و کوارتز دیوریت میباشد. بافت سنگ ها عموماً گرانولار غیر همسان دانه است.درتوده نفوذی منطقه مورد مطالعه ،سه نوع آنکلاو مشاهده می شود،که شامل : آنکلاوهای سورمیکاسه ، آنکلاوهای ریزدانه روشن یا اسیدی وزنولیتهای هورنفلسی است.همچنین این توده توسط رگه های ارتوز وکوارتز خالص ونیز در بعضی قسمت ها دایکهای آندزیتی،با ضخامتهای متغیر قطع شده است.مؤثرترین مکانیسم در جایگیری توده نفوذی چاه خشک، عملکرد فرایندهای جایگیری تحت فشار بوده است.در توده گرانیتوئیدی چاه خشک مقدار بیوتیت بطور غیر عادی بالا می باشد.در این سنگ ها سه نسل بیوتیت وجود دارد.نسل اول،احتمالاً به علت برخورد توده نفوذی با توده رسی پتاسیم دار(ایلیت)تشکیل شده اند.نسل دوم،منشاء آذرین دارند و نسل سوم،حاصل از هم پاشیدگی و پخش شدن آنکلاوهای سورمیکاسه می باشند.بر اساس مطالعات پتروگرافی و ژئوشیمیایی،باتولیت گرانیتوئیدی چاه خشک از نوعS پر ، آلومینوس و کالکوآلکالن می باشد.از نظر موقعیت تکتونیکی ،این توده از نوع گرانیتهای داخل صفحه ای( WPG )است.