علی اصغر ربانی فرد - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد
اسدا... محبوبس - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد
رضا موسوی حرمی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی نجفی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد

سازند نیزار ( ماستریشتین زیرین ) در حوضه رسوبی کپه داغ در شمال و شمال شرق ایران گسترش دارد. این سازند عمدتاً از رسوبات کربناته و سیلیسی آواری ( ماسه سنگهای ریز تا متوسط و شیل ) تشکیل شده است. مرز زِیرین این سازند با سازند آب تلخ تدریجی و مرز فوقانی آن با سازند کلات فرسایشی است که توسط یک افق خاک قدیمه (پالئوسول ) مشخص میگردد.گلاکونیت یکی از اجزاء فرعی مهم در سازند نیزار است. اندازه دانه های گلاکونیت در سازند نیزار از 0/1 میلی متر تا 0/3 میلی متر در تغییر بوده و فراوانی آنها ٣ تا ١٠ درصد است. این گلاکونیت ها درجه بلوغ متفاوت داشته و از نوع نابالغ با رنگ قهوه ای تا خیلی تکامل یافته برنگ سبز تیره در تغییرند. گلاکونیت های سازند نیزار از نوع درجازا بوده و به سه فرم تشکیل در حجرات درونی فرامینیفرهای بنتیک و بریوزوئرها ، گلاکونیتی شدن پلت مدفوعی و جانشینی در برخی از کانی ها و خرده سنگها تشکیل شده است. برای محیط تشکیل دانه های گلاکونی در سازند نیزار محیط دریای باز با میزان اندک ورود رسوبات آواری، شرایط اندک احیایی و بستر مناسبی از رسوبات که دارای چرخش کافی آب دریا بوده است را می توان پیشنهاد کرد. میزان فراوانی گلاکونیت سازند نیزار با پیشروی آب دریا(TST) افزایش می یابد ، در مرز MFS به حداکثر فراوانی می رسد و به سمتHST کاهش نشان می دهد که می تواند شاخص خوبی برای تفسیر چینه نگاری سکانسی باشد.