امیر رضا خادم - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات،دپارتمان مدیریت
حامد صارمی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز،دپارتمان مدیریت

در این مقاله با استفاده از رویکردهای فازی تلاش گردیده تا مدلی جهت پیش بینی ریسک در محیط فازی تدوین گردد،بدین منظور ابتدا پارامترهای موثر بر فرایند تعیین تعداد توریسم در کلان شهرها شناسایی و سپس متغیرها در 11 دسته اصلی طبقه بندی و به عنوان ورودی در نظر گرفته شده است.پس از طبقه بندی،هر کدام با استفاده از توابع عضویت از متغیرهای کلامی تبدیل به متغیرهای کیفی شده اند.هر متغیر بصورت فازی،وارد سیستم شبکه فازی و در نهایت هر کدام بعنوان متغیر خروجی بصورت فازی از سیستم استنتاج شده،پس از ایجاد 11شبکه فازی،نتایج خروجی هر کدام بعنوان یک عامل تاثیر گذار بر رسیک اصلی با وزن خاصی مربوط شده و سپس با رابطه وزنی هرکدام از ریز رسکها،ریسک اصلی بدست آمده.

گردشگری،توریست،منطق فازی،ریسک،کلان شهر