علی غضنفری مقدم - کارشناسی ارشد فیزیولوژی دانشگاه شهید باهنر کرمان

اغلب گزارش شده است کارگران معادنی که بطور دائم در معادن مشغول بکار بوده اند دچار اختلالات ریوی شده و همچنین تغییراتی بر روی قلب افراد فوق الذکر بوجود می آید. لذا مطالعه حاضر به منظور بررسی تغییرات احتمالی بر روی زمان فواصل در الکتروکاردیوگرام کارگران مذکور انجام گردید، در این مطالعه 91 نفر از کارگران واحد استخراج معدن ذغالسنگ هجدک کرمان بین سنین 30 تا 45 سال با میانگین سنی 33/81 سال بعنوان نمونه و 70 نفر از کارگران سایر واحدهای همان معدن با محدوده سنی مشابه و با میانگین 36/9 سال که در تماس مستقیم با ذغالسنگ نبوده اند بعنوان شاهد انتخاب و سپس برای قرار دادن کارگران در یک گروه مشابه سن – قد – وزن – فشار خون وضربان قلب اندازه گرفته شد و نوار قلب آنها مقایسه گردید. نتایج حاصل از تعیین زمان فواصل در الکتروکاردیوگرام هر دو به شرح زیر می باشد: میانگین فاصله P-R در اشقاقهای I و II در کارگران نمونه افزایش چشمگیری را نسبت به افراد شاهد نشان می دهد که دارای اختلاف معنی داری می باشد 0/0001 بزرگتر کوچکتر P و 0/01 بزرگتر کوچکتر P و میانگین زمان مجتمع QRS در هر سه اشقاق I و II و III بین دو گروه اختلاف معنی داری را نشان میدهد که به ترتیب 0/0001 بزرگتر کوچکتر P و 0/01 بزرگتر کوچکتر P می باشد. میانگین فاصله QT در افراد نمونه طولانی تر از افراد شاهد است که در هر سه انشقاق اختلاف معنی داری را نشان می دهد 0/01 بزرگتر کوچکتر P فاصله ST در هر دو گروه سنی یکسان است و اختلاف معنی داری را نشان نمی دهد و بطور خلاصه بررسی های انجام شده کارکرد زیاد در معادن می تواند بر روی قسمتهای مختلف قلب اثر بگذارد که مراقبت بیشتر مسئولان در اینمورد باعث می شود که افراد کمتر دچار مشکل شوند.