عنایت الله امامی میبدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک سنگ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

مدلسازی ژئوتکنیکی توده سنگهای درزه دار شامل مدل هندسی، مکانیکی و احتمالاتی سازه است . مدل هندسی نقش ایجاد مجموعه بلوکهای ایجاد شده توسط عوامل ساختاری را دارد و مدل مکانیک با توسل به خصوصیات فیزیکی و مکانیکی توده و با استفاده از روابط حاکم بر مقاومت و رفتار، پایداری سازه ایجاد شده را تحلیل می کند، روش تحلیل استفاده شده در مدل مکانیک روش گروه های کلیدی جهت دار است که مبنای آن روش تحلیل تعادل حدی است . مدل احتمالاتی با هدف بررسی و تقلیل عدم قطعیتهای دو مدل هندسی و مکانیکی، سومین مدل مورد نیاز در تحلیلهای ژئوتکنیکی است که در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است . با فرض قطعی بودن مدل هندسی تهیه شده ، با استفاده از روش تحلیل قابلیت اعتماد احتمال ریزش گروه های ناپایدار از مجموعه بلوکها، توسط مدل مکانیک تعیین گردیده است . با ضرب این احتمال در وزن گروه یافت شده، ریسک ریزش تعیین می شود . مدل ژئوتکنیکی تهیه شده بر روی دیواره نهایی بلوک تکتونیکی II معدن چغارت اجرا و تعدادی از بحرانی ترین گروه های کلیدی ریزشی بر اساس احتمال و ریسک ریزش ، تعیین شده اند . نتایج حاصل از این روش با نتایج تحلیل عددی انجام شده به روش المانهای گسسته با استفاده از نرم افزار UDEC مقایسه شده است، که همخوانی خوبی را نشان می دهد

گروه کلیدی جهت دار، عدم قطعیت، تحلیل احتمالاتی، تحلیل قابلیت اعتماد، ریسک ریزش