اکبر برزگر - فوق لیسانس بهداشت حرفه ای، و عضو هیئت علمی دانشکده بهداشت دانشگاه علو
فاطمه سنجانی - کارشناس بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
نادیا چابکسوار - کارشناس شیمی، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
ویدا چابکسوار - کاردان علوم آزمایشگاهی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

توجه به شرایط فیزیکی محیط کار، یکی از عوامل بسیار مؤثر در ایجاد روحیه مناسب در کارگران صنایع می باشد، زیرا شرایط فیزیکی مطلوب بازده کار را افزایش می دهد . در سال 1971 شاخص دمای تر و گویسان (WBGT= Wet Bulb Glob Temperature) به دلیل سهولت روش اندازه گیری و محاسبه و ارتباط نزدیک با دمای تر تصحیح شده توسط ACGIH و NIOSHبعنوان شاخص اصلی جهت ایجاد مقادیر حد آستانه مجاز TLV = Threshold Limit Value انتخاب گردید . این مطالعه به صورت توصیفی - مقطعی در زمستان 1384 و تابستان 1385 بر روی کارگران کارخانه نورد فولاد کرمانشاه صورت گرفت، و سپس نتایج با هم مقایسه گردید . در این مطالعه در سالن تولید، ۵ ایستگاه اندازه گیری در نظر گرفته شد که باتوجه به نامتجانس بودن شرایط جوی محیط کار اندازه گیری ها در سه ارتفاع سر، کمر و قوزک پا صورت گرفت . اندازه گیری ها در سه مقطع زمانی مختلف در روز صورت گرفت . به منظور تصحیح و مقایسه شاخص WBGT با استاندارد، میزان متابولیسم با توجه به نوع کار، درصد کار - استراحت، وضعیت سازش یافتگی و کلوی لباس آنها تعیین شد . نتایج مطالعه حاکی از آن بود که میانگین شاخص WBGT در ایستگاههای اندازه گیری در زمستان ۴۸ معادل º C ۴ / ۱۲ بود، در حالیکه میانگین شاخص مذکور در ایستگاهها در تابستان ۵۸ معادل º C ۴۹ / ۷۲ برآورد گردید . لازم به ذکر است باتوجه به لباس کار کارگران که نخی می باشد کلوی لباس آن ها ۱ و ضریب تصحیح WBGT آن º C ۲ - در نظر گرفته شد . کار متوسط و به صورت 25% استراحت و 57 % کار بوده لذا مقدار حد آستانه مجاز مواجهه با گرما بر اساس نمایانگر گوی سان ( سانتی گراد ) طبق پیشنهاد ACGIH برابر º C 28 و باتوجه به ضریب تصحیح WBGT به º C 26 کاهش می یابد . لذا باتوجه به موارد ذکر شده میزان شاخص WBGT در زمستان تنها در ایستگاه ۱ یعنی در کنار کوره بالاتر از حد مجاز بوده و در تابستان در همه ایستگاهها به غیر از ایستگاه شماره ۵ بالاتر از حد مجاز بود .

استرس حرارتی، نورد، WBGT ، کرمانشاه