ریزش صخره های ساحلی در منطقه چابهار
عنوان مقاله: ریزش صخره های ساحلی در منطقه چابهار
شناسه ملی مقاله: SLHR01_013
منتشر شده در اولین سمینار زمین لغزه و کاهش خسارتهای آن در سال 1373
شناسه ملی مقاله: SLHR01_013
منتشر شده در اولین سمینار زمین لغزه و کاهش خسارتهای آن در سال 1373
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمدسعید سجادپور - هیئت سه نفری محوری بنادر منطقه چابهار
کامبیز احمدی - هیئت سه نفری محوری بنادر منطقه چابهار
خلاصه مقاله:
محمدسعید سجادپور - هیئت سه نفری محوری بنادر منطقه چابهار
کامبیز احمدی - هیئت سه نفری محوری بنادر منطقه چابهار
ریزش یا Falls معمولا در سطوح با شیب زیاد خاک یا سنگ اتفاق افتاده و شامل جداشدن لحظه ای مصالح ریزشی از بدنه اصلی می باشد. عامل این لغزش نیروی ثقل است که در سنگهای ضعیف باعث ایجاد برش در درزها وسطوح غیر پیوسته شده و در سنگهای مستحکمتر سطوح برشی جدیدی را تولید خواهد کرد. بدیهی است در هر د مورد عوامل دیگری چون سست بودن مصالح زیرین و یا اثرات فرسایشی آب و هوا (و امواج در کنار دریا) نیز حاکم می باشد که در برخی مکانها همگی آنها وارد عمل شده و باعث تشدید تخریب می گردند. (پیوستهای 2و3)
در سواحل چابهار معمولا پس از حدوث ریزشهای سنگی تخریب برای مدتی متوقف می ماند زیرا سنگهای ریخته شده خودد به عنوان حفاظی طبیعی در قبال اثرات فرسایشی امواج اثر کرده مانع از تخریب بیشتر می گردند (پیوست 4) لکن در طول زمان و به خاطر عواملی چون شکسته شدن سنگهای مزبور یا دفن شد تدریجی آنها در بستر دریا مجددا شرایط برای تخریبهای آتی فراهم می گردد. لذا سرعت و تداوم این فرسایش بستگی به کلیه عوامل فوق داشته و برای آگاهی از میزان عقب نشینی سواحل می توان عکسهای هوایی گرفته شده در سالهای متفاوت را مقایسه کرده و یا آنکه با علامت گذاری چند مرحله ای از لبه صخره های ساحلی وکنترل آن در طول زمان تغییرات را دنبال نمود.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/33776/