علی کمک پناه - عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس و مدیر گروه ژئوتکنیک موسسه بین المل
بهمن نیرومند - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس

این مقاله به ارائه دو روش برای مسلح نمودن خاکریزها به وسیله ژئوتکستایل می پردازد. در رش اول از ژئوتکستایل صرفا به عنوان یک عضو زهکش و با مقاومت کششی بالا که در لایه های خاکریز گسترده شده و مقاومت برشی خاک را افزایش می دهد برای مسلح نمودن استفاده شده است.روش دوم نیز سیستمی را ارائه می دهد که دران برای مسلح نمودن خاکریز از لایه های ژئوتکستایل بلوکهای بتنی و کابلهای مهاری استفاده شده است. در اینجا نیز لایه ژئوتکستایل نقش یک لایه زهکش، فیلتر و با مقاومت کششی بالا را دارد.در پایان هر روش نحوه اجرای گام به گام مسلح نمودن نیز تشریحشده است. انجه که از مقایسه بین این دوروش حاصل می شود نشان میدهد که مصرف ژئوتکستایل در روش دوم تقریبا 1/4 روش اول است همچنین روش دو از لحاظ اجرایی و اقتصادی نسبت به روش اول ارجحیت دارد.