محمدرضا مهدیفر - کارشناس گروه بررسی زمین لغزشها، دفتر مطالعات و ارزیابی آبخیزها، معاو
سیدمحمود فاطمی عقدا - استادیار بخش زمین شناسی، دانشگاه تربیت معلم، تهران

بکارگیری روشهای کمی در پهنه بندی خطر زمینن لغزش به دلیل تجزیه و تحلیل دقیقتری که از نقش عوامل، مختلف دارد، نسبت به روشهای کیفی نتایج بهتری را حاصل کرده است. با وجود این، یکی از مهمترین کاستی های اینگونه روشها استفاده از اعداد برای بیان نقش عوامل طبیعی اند جنس مصالح زمین شناسی، سطح آبهای زیر زمینی و بارندگی و غیره است. زیرا میزان تاثیر این عوامل در وقوع لغزش دقیقا مشخص نیست و بیان نقش آنها با اعداد همواره نتیجه پهنه بندی را باخطا همراه می ساز. استفاده از مجموعه های فازیس به دلیل در نظر گرفتن محدوده ای از احتمالات به جای اعداد، محدودیت روشهای کمی را برطرف می سازد تنها عیب این روش محاسبات وقتگیر و طولانی آن است که بواسطه تهیه یک نرم افزار کامپیوتری توسط نویسنده برطرف گردیده است.