مجید خیاط خلقی - استادیار گروه مهندسی آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران
رضوان تاکی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران

با توجه به محدودیت منابع آبهای سطحی و رودخانه ها به خصوص در مناطق کویری و مرکزی ایران از قدیم الایام از آبهای استخراج شده از منابع آب زیرزمینی شامل چاه ، چشمه، و قنات حدود 14% آن مربوط به قنات می باشد با توجه به این مقدار قابل ملاحظه کاهش کیفیت آب قنات حدود 14% آن مربوط به قنات می باشد با توجه به این مقدار قابل ملاحظه کاهش کیفیت آب قنات و سفره بالادست آن باعث به وجود آمدن خسارات جران ناپذیر می باشد. در این مقاله برای ارزیابی آسیب پذیری کیفی آب قنات در سفره بالادست مظهر قنات ، روش DRASTIC پیشنهاد می شود در این روش ابتدا با انجام مطالعات تفصیلی سفره آب زیرزمینی برای هر یک از خصوصیات هیدرولوژیکی آبخوان مانند ضریب هدایت هیدرولیکی مقادیر تغذیه ، نوع خاک، رقوم سطح آب نوع آبخوان و شرایط توپوگرافی پارامترهایی در نظر گرفته می شود و سپس با دخالت این پارامترها در معادلات مختلف مقدار شاخص DRASTIC بدست می آید. با در دست داشتن این شاخص می توان تدابیری جهت حفاظت از محدوده قنات و حریم کیفی آن در نظر گرفت.

آسیب پذیری، کیفیت آب قنات، حفاظت آبخوان، حریم کیفی، شاخص DRASTIC