سیدحسین اردهالی - عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دپارتمان طب اورژانس

اصولا رابدومیولیز یک نشانگان (syndrome) کلینیکی است که به دنبال وارد شدن آسیب به ماهیچه های مخطط و رها شدن عناصر داخل سلولی به دورن دستگاه جریان خون بروز می کند. از نظر تاریخی آسیبهای ناشی از حوادث و کوفتگی ماهیچه ها و له شدگی ها (crush injuries) از عوامل اصلی ایجادکننده رابدومیوز بوده است که در خلال حوادث طبیعی مثل زلزله و حوادث ساخته دست بشر مثل جنگ سبب افزایش میزان بروز نارسایی حاد کلیه می شود. در سال 1941 By waters سندرم کراش را در افرادیکه پس از بمباران شهر لندن زیر آوار نجات یافته بودند ولی چند روز بعد از به علت نارسایی حاد کلیه فوت می کردند را معرفی کرد و عامل اصلی این پدیده را رها شدن میوگلوبین از ماهیچه های آسیب دید ه دانست. شایعترین علائم بروز این سندرم عبارتند از درد و ضعف عضلانی . علائم سه گانه (تریاد) ضعف عضلانی درد عضلانی و ادرار تیره شاخص (hallmark) بروز این سندرم است. شدت بیماری در گستره ای قرار میگیرد که یکسوی آن افزایش بدون علامت آنزیمهای عضلانی در سرم و در سوی دیگر نارسایی حاد کلیه و اختلالات الکترولیتی وجود دارد. در اینمقاله، پس از بحث در مورد تاریخچه – پاتوژنز – تظاهرات بالینی – عوارض و نحوه تشخیص این سندرم در زمینه پیشگیری و نحوه درمان رابدومیولیز و نارسایی حاد کلیه (هیدراسیون – قلیایی کردن ادرار – دیورز – اصلاح الکترولیتی – دیالیز و درمانهای حمایتی ) توضیحات مفصلی که زمینه اطلاعات کاربردی با الگوریتم های مربوطه دارد ارائه خواهدشد.

رابدومیولیز ، نارسایی حاد کلیه